Żaden człowiek nie może zobaczyć Boga. Ale czy to oznacza, że Go nie ma? – Cóż za głupi wniosek! Kto podziela pogląd, że to, czego nie widzi, nie istnieje, powinien włożyć palec do gniazdka. Choć nie możemy oglądać Boga naocznie i namacalnie, to w różnoraki sposób dał On wyraz swojej niezaprzeczalnej egzystencji:
1. Poprzez przyrodę (naturę). To właśnie po dziele rozpoznaje się mistrza: „To, co o Bogu wiedzieć można, jest dla nich jawne, gdyż Bóg im to objawił. Bo niewidzialna jego istota, to jest wiekuista jego moc i bóstwo, mogą być od stworzenia świata oglądane w dziełach i poznane umysłem, tak iż nic nie mają na swoją obronę“ (Rzym. 1,19-20).
2. Przez sumienie i osobiste doświadczenia. Bóg dał każdemu człowiekowi sumienie, aby mógł rozróżniać dobro od zła (Rzym. 2,15). W różnorakich okolicznościach naszego życia pozwala nam często doświadczać swojej dobroci (Ew. Mat. 5,45; Dz. Ap. 17,25).
3. Przez spełnione proroctwa. Bóg, który sam zna przyszłość, oznajmił w Biblii wiele proroctw, które się spełniły. „Wspomnijcie (…), że Ja jestem Bogiem i nie ma innego, jestem Bogiem i nie ma takiego jak Ja. Ja od początku zwiastowałem to, co będzie, i z dawna to, co jeszcze się nie stało. Ja wypowiadam swój zamysł, i spełnia się on, i dokonuję wszystkiego, czego chcę“ (Izaj. 46,9-10).
4. Przez Jezusa Chrystusa, swojego Syna. W Nim Bóg objawił się w pełni. „Boga nikt nigdy nie widział, lecz jednorodzony Syn, który jest w łonie Ojca, objawił Go“ (Ew. Jana 1,18).
Bóg się objawił! Teraz zaś każdy, kto chce, może doświadczać Jego bliskości i niezgłębionej miłości.
c Dobry Zasiew 2015
