Zapowiedź przyjścia Jezusa na świat należy do najbardziej znamiennych proroctw. ST wskazuje Betlejem jako miejsce narodzin Syna Bożego (Mi 5,1; Łk 2,4), rodowód Jezusa (2 Sm 7,16; Mt 1,1-17), jednoczesne ojcostwo Boga (Ps 2,7; 2 Sm 7,14; Hbr 1,5) i człowieka (Dn 7,13; Łk 21,27), Jego działalność (Iz 42,7; J 9), przyczynę Jego posłannictwa (Iz 53,4-5; Mk 10,45), zdradę na Nim za 30 srebrników (Za 11,12; Mt 26,15), Jego cierpienie i śmierć na krzyżu (Ps 22; Łk 24,26) i również Jego zmartwychwstanie (Oz 6,2; Łk 24,46). W świetle postawionego wyżej pytania, wyraźna różnica ? 400. lat ? pomiędzy ostatnią księgą Starego Testamentu a czasami nowotestamentowymi, nadaje Odpowiednią rangę spełnionym proroctwom, dotyczącym Jezusa Chrystusa. Życie Jezusa poświadczają również pozabiblijne źródła, jak np. rzymski historyk Tacyt, wyższy urzędnik rzymski Sueton ? za panowania cesarza Hadriana, rzymski namiestnik Bityni w Azji Mniejszej, Thallus i inne.
Przykładowo Flavius Josephus, znany historyk żydowski (ur. 37 r n.e.) pisze:
?W tym czasie żył Jezus, mądry człowiek, jeżeli go w ogóle można zwać człowiekiem. Był bowiem twórcą niewiarygodnych czynów i nauczycielem wszystkich ludzi, którzy z radością przyjmowali prawdę. Zjednał sobie wielu Żydów jak też pogan. On był Chrystusem. I chociaż, na żądanie najznakomitszych z naszego ludu, wydał go Piłat na śmierć krzyżową jego wyznawcy pozostali mu wierni. Gdyż on pokazał się im trzeciego dnia znowu żywy, tak jak to oraz tysiące jeszcze innych, cudownych rzeczy o nim przepowiedzieli posłani przez Boga prorocy? (Jüdische Altertümer XVIII.3.3).
Bóg sam potwierdza, iż Jezus jest Jego Synem (w czasie chrztu: Mt 3,17; na Górze Przemienienia: Mk 9,7), a Anioł zapowiada jego narodziny jako Syna Najwyższego (Łk 1,32). Pan Jezus wyznaje w czasie przesłuchania u Piłata
(Mt 26,63-64) i przed Kajfaszem (Łk 22,70), że jest Synem Boga. Potwierdzają to jeszcze inne postaci z Biblii:
– Piotr Apostoł: ?Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego? (Mt 16,16).
– Jan Apostoł: ?Jeżeli kto wyznaje, że Jezus jest Synem Bożym, to Bóg trwa w nim, a on w Bogu? (1 J 4,15).
– Paweł Apostoł: ?Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus.? (Ga 2,20).
– Marta z Betanii: ?Tak Panie! Ja wciąż wierzę, żeś Ty jest Mesjasz, Syn Boży, który miał przyjść na świat? (J 11,27).
– Natanael: ?Mistrzu, Ty jesteś Synem Bożym? (J 1,49).
– rzymski setnik pod krzyżem: ?Prawdziwie, ten był Synem Bożym? (Mt 27,54).
– dworzanin królowej Etiopii: ?Wierzę, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym? (Dz 8,37).
Również diabeł wskazuje na Jezusowe synostwo Boga (Mt 4,3+6), a demony muszą uznać Go Synem Bożym (Mt 8,29).
Fakt, że Jezus jest Synem Boga, był wówczas dla Faryzeuszy i Arcykapłanów, jak również dla zbuntowanego ludu, obrazą. Zresztą i dzisiaj jest cierniem w oku wyznawców Islamu i Żydów. On jednak nie może być naszym Zbawicielem, jeżeli byłby tylko ?bratem? (Schalom Ben Chorin), ?synem wśród synów? (Zahrnt), dobrym człowiekiem lub socjalnym reformatorem, lecz jedynie dlatego, że naprawdę jest Synem Boga żywego (Mt 16,16).
